İşte Bizim Hikayemiz

Lola ve Loki

Bahçeden evimize ilk kapağı atan; Lola. Hayatımda gelip de kucağıma oturan ilk kedi. O gelip tekrar otursun diye koltuğa poşet örtmüştüm. Gelir “hışır hışır” poşette gezer kucağıma otururdu. Bahçede oyun oynamaya çağırırdı beni. Bizi gören komşular “sizin kediniz mi?” diye sorarlardı. Henüz değildi. 9 ay bu şekilde gir çık yaptıktan sonra bir gün kuzenim düğünü için başka bir şehre seyahat ettiğimde Loladan başka bir şey düşünemez oldum. Orada durumu annemlere açıkladım ve tüm itirazlarına rağmen Lola’yı dönüşümde sahiplendim.

Lola Hayatıma Girmek Üzereyken

Kedi bakma konusunda benim, evde yaşam konusunda Lola’nın hiçbir bilgimiz yoktu. İkimiz de çok zorlandık ve başlarda ona büyük bir kötülük yapıyormuşum hissine kapıldım.

Bir süre sonra Lola’da mantar hastalığı baş gösterdi.  Tüm yüzü ve vücudun bazı bölgelerinde açık yaralar oluştu. İlaçlar, merhemler, mantar aşısı, duyduğumuz her tedaviyi deniyorduk ama çözüm bulamadık.

Bir süre sonra da kızgınlığa girdi. Kısırlaştırma ameliyatını mantarı olduğu için olamıyor, kızgınlığın yarattığı stres de mantarını tetikliyordu. Bu dilemmadan mantarına rağmen ameliyatı yaptırmaya karar vererek kurtulduk. Bu defa da kısırlaştırma ameliyatı sonrası komplikasyon gelişti ve ciğerleri su topladı.

Zorlu geçen bu süreç ve 8 aya yakın Elizabeth boyunlukla yaşadıktan sonra Lola ile normal düzenimize kurduk. Bu arada erkek arkadaşımla da evlenmek suretiyle Lola’ya bir baba hediye ettim. Herşey yolunda gidiyordu ta ki Loki evimize katılana kadar.

Kedilerin dünyasına girdikçe sokakta yaşayan canlıların ne kadar kırılgan ve insanların bakımına muhtaç olduklarını görmüştüm. Yan komşumla beraber bahçemizdeki pek çok kedinin hem gıda hem ihtiyaç duyduklarında sağlık ihtiyaçlarını karşılıyorduk. Loki de o kedilerden bir tanesiydi.

Doğumundan kısa bir süre sonra gözünde enfeksiyon oluşmuş ve tek gözü kapanmıştı. Bir türlü yakalayamıyorduk kendisini. Belediye, veterinerler herkesten yardım istedik ama sesimizi duyuramadık. En son bir gün eşim tesadüf eseri yakaladı. Herpes ve Calicivirüs sebebiyle gözü iltihap olmuştu ve gözünün akma tehlikesi vardı.

Uzun bir tedavi süreci olacağı için eşim ona kümes benzeri geniş bir alan yaptı ve tedavisini o şekilde sürdürmeye başladık. Yan komşumun bahçesindeydi kümes ve komşum ne zaman eve girse mahalleyi inleten tiz bir sesle bağırmaya başlıyordu. Bu şekilde aylar geçti ve bir gün çok şiddetli bir yağmur yağmaya başladı. Bizim ufaklık çok ıslanmıştı ve mecburen onu eve aldık. O yüzden kör taklidi yaparak eve yerleşti diyoruz çünkü o gözünü kaybetme riski vardı. Uzun tedaviler ve ameliyatlar sonrasında kaybedilebilir denilen gözünde sadece bir leke kaldı. Lekeli bir şekilde görüyor ve düzenli kontrolleri yapılıyor.

Lola ve Loki

Veterinerlerin ve hayvan davranış bilimcilerin önerdiği şekilde birbirlerine alıştırmaya çalıştık ama Lola bebekliğinden itibaren Loki’yi asla kabullenmedi. Loki bebekken onu sürekli dövdü. Loki hep Lola’nın yanında olmak isterdi ve sevgisini kovalardı ama Lola ona o sevgiyi hiç vermedi.

Yıllar geçip Loki 4 yaş civarına gelince dengeler değişmeye başladı. Loki önce iri sonra, kabul etmesi zor da olsa, obez bir kediye dönüştü ve baskın bir karakter haline geldi. Lola’yı dövmeye ve ona yaşam alanı bırakmamaya başladı. Lola’yla ayrı oyun zamanları yarattıkça biz, daha da hırslandı ve şiddetini arttırdı.

Lola önce küçük tuvaletini, sonra büyük tuvaletini kum kabı dışında yerlere yapmaya başladı. Veterinerlerin tüm önerilerini yerine getirmemize rağmen aradaki problemler çözülmedi ve bir gün sabaha karşı Lola yatakta durmaksızın kuyruğunu kovalamaya başladı.

Çok acıklı bir görüntüydü ve hemen veterinere götürdük. Ağır depresyon sebebiyle antidepresan kullanımına başladık. Hayvan davranışları konusunda uzman veterinerlerden danışmanlık aldık. Şikayetlerimiz azaldı ama geçmedi ve Loki de kıskançlık ve saldırgan davranışlarını arttırınca Loki’ye de aynı ilaçtan reçete edildi ve kullanmaya başladık. Şu an en mükemmeli olmasa da kendimize göre en başarılı bir şekilde süreci götürüyoruz. Bu sebeple de alırız bir Maşallahınızı.

İşte bizim hikayemiz.